Ja, praten helpt.
‘Denk je weleens: van mij hoeft het niet meer’
‘Denk je weleens aan zelfmoord?’
‘Denk je weleens: ik wil zo niet verder leven?’
‘Je wilt toch niet echt dood?’
‘Je gaat toch geen domme dingen doen?’
‘Weet je wel hoeveel verdriet je mij hiermee doet?’
‘Als mensen zeggen dat ze zelfmoord willen plegen, dan doen ze het niet.’
Nee, je hoort dit vaak, maar het is niet waar. Het is geen schreeuw om aandacht, maar juist een schreeuw om hulp. Ook mensen die erover praten, plegen zelfmoord.
‘Als iemand echt zelfmoord wil plegen, hou je dat niet tegen. Die doet het toch wel.’
Nee, je kan iemand wél op andere gedachten brengen. Iemand die ‘echt zelfmoord wil plegen’ wil niet per se dood, maar wel dat er een eind komt aan zijn problemen.
‘Als je met iemand praat over zelfmoord, breng je ze juist op het idee.’
Nee, veel mensen zeggen dat ze vreselijk opgelucht waren toen iemand het eindelijk eens aan ze vroeg. Want als je erover kan praten, dan lucht dat enorm op.
‘ Ja, ik denk weleens:
van mij hoeft het niet meer.’
Met een eerlijke vraag
zonder oordeel kan een zus, collega, huisarts, vader, buurvrouw, kapper, therapeut, mentor, vriendin
het verschil maken.