De afgelopen maanden onderzocht MIND de gevolgen van de Corona crisis voor mensen met psychische problemen en hun naasten. Met het oog op een nieuwe golf delen zij hun aanbevelingen voor de toekomst. Nu de besmettingen weer toenemen, gaat alle aandacht naar de ziekte zelf. MIND pleit voor Corona-regels die ruimte bieden om het dagelijks en sociale leven te continueren. We moeten nú investeren in het voorkomen van psychische klachten en in voorzieningen die snel en op maat bijdragen aan herstel.
Informele netwerken zijn juist in buitengewone omstandigheden zoals deze Corona crisis van groot belang voor mensen om zich staande te houden. Het is cruciaal om deze informele netwerken en hulprelaties te stimuleren en te ondersteunen. Creatieve, sportieve en ontspannende activiteiten dragen bij aan de mentale veerkracht van mensen. Leg in de voorlichting niet alleen het accent op wat mensen niet meer mogen doen, maar vooral ook op wat zij wel kunnen doen.
Capaciteit versus vraag
Naast preventie, zullen we ons ook moeten richten op herstel. De Corona crisis heeft geleid tot een toename van psychische klachten, zowel bij mensen met bestaande aandoeningen, als bij mensen die voor het eerst klachten ervaren. Extra capaciteit zal aan de ggz toegevoegd moeten worden.
Het is tegelijk van groot belang om psychische klachten als gevolg van corona niet te snel te medicaliseren en goed te kijken wanneer lichtere of andersoortige vormen van hulp mogelijk zijn. Sociale problematiek, zoals eenzaamheid of verlies van werk en inkomen, vraagt om passende hulp en ondersteuning die niet altijd uit de ggz hoeft te komen. Een herstelgerichte intake biedt in deze gevallen de oplossing.
Snelle en herstelgerichte intake
Voor corona had de ggz al moeite om de vraag naar psychische hulp te beantwoorden, zo blijkt uit de lange wachttijden. De groeiende vraag als gevolg van Corona maken extra structurele maatregelen noodzakelijk. MIND roept op om op grote schaal de herstelgerichte intake toe te passen: deze intake gaat in op de brede hulpvraag van de cliënt, kijkt naar diens eigen netwerk en veerkracht en begeleidt mensen ook naar voorzieningen buiten de ggz, zoals herstelwerkplaatsen en zelfregiecentra.
Deze intake kan snel plaatsvinden en voorkomt daarmee dat problemen verergeren. Voor het welzijn van mensen is vooral het sociale contact van groot belang. Daarom moeten we investeren in informele netwerken en maatschappelijke steunsystemen om laagdrempelig contact met kwetsbare mensen te behouden en extra steun te waarborgen voor mensen waarbij de gevoelens van angst door de corona en de maatregelen toenemen.
Regie versus zelfregie
Een crisis vraagt om een duidelijke centrale regie; dit kan echter indruisen tegen principes van zelfregie en individueel maatwerk. Nu we meer over het virus weten en niet meer verrast worden, kunnen we de omvang van de maatregelen beter doseren en meer ruimte geven aan inspraak, meebeslissen en eigen initiatief en verantwoordelijkheid.
Juist in een periode van grote veranderingen en onzekerheid is het van belang vast te houden aan het principe van shared decision making en met de cliënt en naastbetrokkenen in gesprek te blijven over de vormgeving van de zorg. Op het gebied van communicatie en shared decision making moet de ggz het echt beter gaan doen dan afgelopen voorjaar. Dit geldt ook op collectief niveau. Waar in de eerste fase van de crisis familie- en cliëntenraden vaak onvoldoende betrokken werden, is nu de mogelijkheid om dit goed te doen.
Fotografie: Unsplash