Denk je aan Zelfmoord?

We zijn er voor je. 
Je kunt met ons geheel anoniem bellen of chatten. 

 

 

Bel gratis 0800-0113 Chat met ons
Bel of chat met ons
Zoeken
dam tot damloop hockeyteam

Samen de Dam tot Damloop: 'We proosten altijd nog op An'

Kirsten (25) studeert in Utrecht. Al zes jaar maakt ze deel uit van een gezellig hockeyteam. Haar goede vriendin Annemarie maakte gedurende twee jaar ook deel uit van dit Hockeyteam. Ze studeerde verpleegkunde. Ze stond bekend om haar zorgzame kant en was degene uit het team die altijd bij alle activiteiten was. Op 21 september 2020 maakte ze een einde aan haar leven.

Kirsten zal in september met een aantal teamgenoten deelnemen aan de Dam tot Damloop voor Annemarie én voor 113 Zelfmoordpreventie, om haar te herdenken en aandacht te vragen voor zelfmoordpreventie. Wij spraken Kirsten hierover.

Altijd in voor een goed gesprek

De band met Annemarie was heel goed! Ik kende haar zelf via de Bison Bowling, waar we allebei werkten. Ze is toen via mij in ons team gekomen. Daar viel ze meteen super goed in de groep en ze was de beste van het team (al vond ze zelf van niet). Ze was altijd in voor een goed gesprek, ontzettend zorgzaam en altijd bij een biertje na de training of een avondje stappen.

Depressief

Ze kampte al lange tijd met een depressie. Dat werd in het voorjaar van 2019 voor mij duidelijk en voor een paar andere teamgenootjes ook. In die zomer deed ze een poging tot zelfdoding. Ze is toen nog een jaar intensief behandeld, maar dit bood voor haar geen uitweg. Eind september 2020 beroofde ze zichzelf van het leven.

Het team was ook op de hoogte van haar situatie. Daar praatten we wel over met elkaar. Zij was naar haar beste vriendinnen open in haar gevoel. Toen de zelfdoding was gebeurd, zochten we elkaar op, hebben we samen gehuild en gelachen en nog steeds hebben we het over haar.

Mensen tot last

Je gaat veel nadenken over mentale problemen, hoeveel mensen daarmee kampen en dat het echt wel heel heftig moet zijn als je voor zelfdoding kiest. Daarom willen we nu ook dit doen voor Annemarie, om aandacht te vragen. Zij had altijd het gevoel dat ze mensen tot last was, maar zo zagen wij dat totaal niet.

Samen praten en proosten

We hebben elkaar als teamgenoten wel veel opgezocht en steun aan elkaar gehad door veel met elkaar te praten. Daarnaast proosten we altijd nog op An, haar lievelingsdrankje was Jägermeister en als we de begraafplaats bezoeken, drinken we altijd nog een Jagerbomb. Altijd maken we er eentje extra, voor haar.

Wees niet bang

Praat erover met elkaar of met anderen, wees niet bang om je emoties te tonen. Zij bood altijd duizend keer haar excuses aan, omdat ze dus het gevoel had dat ze mensen tot last was. Dit zal vast zijn wat meer mensen zo ervaren en daarom is praten zo belangrijk, iemand het gevoel geven dat diegene gehoord wordt. Maar ook voor jezelf goed om het te bespreken met mensen die dichtbij je staan.

Steun Kirsten en haar team via HIER.