Het verliezen van een dierbare door zelfdoding is ingrijpend en zwaar. Getuige zijn van een zelfdoding of het aantreffen van een overleden dierbare kan een traumatische ervaring zijn. In sommige gevallen kunnen nabestaanden zelf suïcidale gedachten krijgen. Is dat bij jou het geval? Neem dan contact met ons op. Wij zijn 24/7 bereikbaar voor telefonische of chatondersteuning. Alle gesprekken zijn anoniem en vertrouwelijk.
Naast de schok en het verdriet moet je na het overlijden van je dierbare ook praktische en financiële zaken regelen, zoals het opzeggen of overzetten van abonnementen, verzekeringen en huur of hypotheek. De belangrijkste zaken zijn beschreven in onze brochure ‘Als je iemand verliest door zelfdoding - Een handreiking voor nabestaanden’.
Klik hier om de brochure te lezen
De manier waarop jij rouwt, is uniek. Persoonlijke ervaringen, relaties en levensomstandigheden beïnvloeden je verdriet. Er is geen juiste of verkeerde manier om te rouwen, en rouw heeft geen vaste tijdsduur. De meeste mensen vinden steun in hun omgeving, laten het verlies langzaam doordringen en gaan uiteindelijk op hun eigen tempo verder met hun leven. Doe wat voor jou goed voelt en wat bij je past.
Je hebt mogelijk behoefte om te praten over wat je doormaakt. De medewerkers van Slachtofferhulp Nederland staan voor je klaar om naar je verhaal te luisteren en te kijken wat je nodig hebt om verder te kunnen. Ze helpen ook met praktische en juridische vragen.
Naar de website van Slachtofferhulp Nederland
Neem contact op met je huisarts of de praktijkondersteuner (POH) voor informatie over gespecialiseerde hulp in je omgeving. Enkele organisaties die gespecialiseerd zijn in complexe rouwverwerking zijn:
Heb je het erg moeilijk met de verwerking van wat je hebt gezien of het verlies van je dierbare? Misschien heb je zelf suïcidale gedachten. Wij zijn er voor je en bieden je een luisterend oor. Bel ons op 113 (normale belkosten), gratis via 0800-0113, of chat met ons. We staan 24 uur per dag voor je klaar. In de onderstaande video deelt Fleur haar ervaring met het chatten met een hulpverlener van 113.
Een psychosociale autopsie helpt suïcides te onderzoeken met hulp van nabestaanden en hulpverleners. Dit geeft inzichten in de maanden voorafgaand aan een zelfdoding, informatie die niet verkregen kan worden via demografische cijfers. Nabestaanden vullen een vragenlijst in en, bij recente suïcides (tot drie jaar geleden), worden de antwoorden aangevuld met een interview.