Bodine de Walle en haar project ‘Hoe overleef ik mijn doodsgedachten?’ winnen de Jan Mokkenstorm prijs van 2021
Bodine de Walle (1951), is sociaal pedagoog en geest achter ‘Hoe overleef ik mijn doodsgedachten?’ een cursus waar mensen die worstelen met doodsgedachten deze een plaats leert geven. De cursus werkt effectief aan de creatie van agentschap over de persoonlijke ervaring, relatie en houding tegenover doodsgedachten.

Vera (25) is opgegroeid in Hoorn, maar woont nu samen met haar vriend Sonny en kat Billy in Purmerend. Zelf zou ze zich omschrijven als rustig, betrouwbaar, iemand met humor én een echte dierenvriend. Voordat ze met de opleiding Toegepaste Psychologie begon, studeerde ze eerst een jaar rechten. Uiteindelijk liep ze stage bij 113, waar ze zich na haar afstuderen in 2019 bij het team van vaste medewerkers voegde.

Emise is opgegroeid in Hilversum. Op dit moment volgt ze des master Klinische Psychologie aan Universiteit Leiden. Sinds jonge leeftijd wist ze al dat ze wilde gaan werken binnen de psychologie. Er is altijd al een interesse geweest voor het bestuderen van het menselijke gedrag en het willen begrijpen en kunnen verklaren daarvan. Inmiddels is ze één jaar werkzaam bij 113 Zelfmoordpreventie in de functie van Junior Hulpverlener.

Jeroen (24) is Masterstudent aan de VU. In zijn vrije tijd is hij veel bezig met sporten (Volleybal, tennis) en muziek. Daar haalt hij veel ontspanning en plezier uit. Hij houdt van een grapje en mensen om zich heen. In zijn werk zoekt hij graag de uitdaging op. In mei 2020 begon hij aan een onderzoeksstage bij 113. Toevallig was hij 2 weken ervoor ook al aangenomen als vrijwilliger in de hulplijn. Van de ene op de andere dag bestond zijn leven grotendeels uit werkzaamheden binnen 113, zowel als hulpverlener als in het onderzoek.

In aanloop naar 10 september, Wereld Suïcide Preventie Dag, publiceert Margriet deze week een bijzondere podcast over zelfdoding. Jeanines zoon Mick zat al een poos niet lekker in zijn vel toen hij op zijn achttiende experimenteerde met paddo’s. Een experiment dat helemaal verkeerd uitpakte en een kortsluiting in zijn hoofd veroorzaakte, wat leidde tot een psychose. En het ergste moest nog komen: haar zoon stapte zelf uit het leven.

Stefanie (45) werkt als communicatieadviseur bij 113. Ze is heel creatief en nieuwsgierig. Ze wil graag begrijpen waarom dingen zijn zoals ze zijn. Hierdoor is ze soms wel een twijfelaar. Gewoon omdat ze weet dat aan één onderwerp heel veel kanten zitten. Stefanie heeft twee zoontjes en probeert overal de balans in te vinden. Door haar leeftijd denkt ze extra bewust na over hoe haar tijd te gebruiken. Door het vele thuiswerken is er bovendien weer tijd ontstaan voor oude hobby’s zoals tekenen en klarinet spelen.

Yvonne (60) is getrouwd met Hans en heeft twee (uitwonende) kinderen. Ze werkt sinds 2014 als trainer bij 113. Dit doet ze in het Engels en het Nederlands. In de 7 jaar dat ze dit doet is deze training hier en daar aangepast, maar de opbouw van de training staat als een huis en is zo goed ontwikkeld dat hij bij veel verschillende doelgroepen aanslaat. Of het nu verpleegkundigen zijn, vrijwilligers van maatschappelijke ondersteuning, programmamakers of politieagenten, de training is voor alle doelgroepen waardevol en leerzaam.

Mike en Luna zijn student; tenminste, dat denken de mensen om hen heen. De waarheid is dat ze al lange tijd zijn gestopt met hun studie. Niemand mag dat te weten komen, vooral hun ouders niet! Bang om hen teleur te stellen, om niet te voldoen aan hun verwachtingen en die van de maatschappij, hebben deze pretend studenten zich verstrikt in een web van leugens.

Claudia is 24 jaar en bijna klaar met haar studie Gezondheid & Maatschappij aan de Universiteit van Wageningen. Ze houdt ervan om af te spreken met vriendinnen, spelletjes te spelen en een drankje te doen. Ook speelt ze graag saxofoon in het Wageningse studentenorkest. Ze woont in een gezellig huis met negentien anderen, waar ze graag te vinden is voor een goed gesprek en een gezellige avond. Ze geniet van de kleine dingen in het leven, zoals een nachtje weg met haar vriend of een spontane avond met haar vriendinnen. Claudia was ook jarenlang depressief...

Jantine (27) woont in Utrecht en is sinds haar 16e depressief. In 2018 leek de dood de enige uitweg en ondernam ze een poging tot zelfdoding. Nu, jaren later, is ze nog wel veel somber, maar niet meer suïcidaal. Ze weet nu dat ze niet echt de dood wilde; ze wilde alleen niet meer leven. Nu is er weer licht, er is weer hoop. Er is weer zoveel meer dan de dood. Iets wat ze 3 jaar geleden nooit gedacht had.