Schoolopdracht over zelfdoding en/of 113

Er is zelden één oorzaak voor een suïcide, het is vaak een opstapeling van meerdere factoren en die zijn voor elk persoon weer anders. Om zelfdodingen beter in kaart te brengen doet 113 een groot onderzoek onder nabestaanden van mensen waarvan hun dierbare is overleden door suïcide: de psychosociale autopsie. In 2025 is er een gedetailleerd rapport gepubliceerd. Dit rapport beschrijft nieuwe inzichten in recente zelfdodingen in Nederland (van 2020-2024) op basis van 414 unieke ingevulde vragenlijsten en 90 verdiepende interviews met nabestaanden. Deze afgenomen vragenlijsten en interviews geven inzicht in de maanden die voorafgaan aan een zelfdoding, wat niet verkregen kan worden door bijvoorbeeld demografische cijfers van het CBS te gebruiken. 

Hieronder volgt een puntsgewijze samenvatting van belangrijke bevindingen uit dit onderzoek. De resultaten laten zien welke factoren vaak een rol hebben gespeeld bij zowel jongeren als volwassenen van middelbare leeftijd. Bekijk het hele rapport via Rapportage Psychosociale autopsie 2025.

Psychische stoornissen: bij 70% van de overledenen werd een psychische stoornis vastgesteld, met depressie als meest voorkomende diagnose, vooral bij jongeren en dertigers (blz. 24). 

Eerdere suïcidepogingen: meer dan de helft van de overledenen had ooit een eerdere suïcidepoging gedaan, waarbij vrouwen vaker een poging hadden gedaan dan mannen. Zelfbeschadiging kwam bij 44,3% van de overledenen voor, vooral onder jongeren en dertigers (blz. 23). 

Eenzaamheid: eenzaamheid speelde een belangrijke rol; 83% van de overledenen voelde zich eenzaam ten tijde van overlijden, met de hoogste percentages bij dertigers (93%) en volwassenen van middelbare leeftijd (86,6%) (blz. 21). 

Prestatiedruk: van de jongeren die studeerden of naar school gingen, voelde 55,6% zich regelmatig of vaak onder druk gezet door school of studie. Van degene die op het moment van overlijden werkzaam waren, had 33,1% zich in dat jaar langdurig ziekgemeld, wat deels verband kan houden met werkdruk (blz. 21).

Financiële problemen: 30% van de overleden personen had moeite rond te komen en 18,1% had schulden. Vooral bij dertigers speelden financiële problemen een prominente rol (blz. 21). 

Verslaving en middelengebruik: bij 39,8% van de overledenen was sprake van een verslaving ten tijde van overlijden, met opvallend veel jongeren (44,9%) en dertigers (52,2%). Meest voorkomend was roken, gevolgd door drugs en alcohol. Daarnaast had 14,9% van de jonge mannen een gameverslaving, terwijl dit bij jonge vrouwen niet werd genoemd (blz. 20). 

Lichamelijke klachten: vooral overleden personen van middelbare leeftijd hadden lichamelijke klachten; 52,3% had één of meer langdurige ziekten of aandoeningen (blz. 21). 

Pesten: in het laatste levensjaar was 21,5% van de jongeren slachtoffer van pesten (blz. 21). 

Relatieproblemen: 40,8% van de overleden dertigers maakte een relatiebreuk mee in het laatste levensjaar (blz. 21). 

Geweldservaringen: seksueel geweld en ongewenste ervaringen kwamen vaker voor bij vrouwen (respectievelijk 43% en 55,7%) dan bij mannen (respectievelijk 9% en 11,2%) (blz. 21). 

Out-of-the-blue: 14% van de overledenen overleed onverwachts, waarbij meer mannen (17,5%) dan vrouwen (8,1%) betroffen (blz. 23). 

‘Ongezond netwerk’: 43,5% van de overledenen kende iemand die bezig was met zelfdoding en 56,9% kende iemand die was overleden door zelfdoding (blz. 23). 

Zorggebruik: 63,4% had gedurende hun leven zorg ontvangen in de GGZ, en 42,4% van degenen die ooit zorg hadden ontvangen, kreeg ten tijde van overlijden zorg in de GGZ (blz. 24). 

‘Uitbehandeld’ en wachtlijsten bij de GGZ: 19,3% van de overledenen was uitbehandeld verklaard na psychische hulpverlening, en 1 op de 5 stond op een wachtlijst voor behandeling in de GGZ (blz. 24). 

Voor meer uitleg over de psychosociale autopsie, bekijk dan het item van EenVandaag met onderzoeker Elias Balt.

Over 2024 hebben we een publieksjaarverslag gemaakt. Via deze pagina zijn de cijfers over dat jaar in te zien, inclusief enkele interviews met onze medewerkers. We publiceren ook factsheets, dat zijn documenten waarin we informatie over een thema overzichtelijk weergeven.

Enkele cijfers op een rij:

• In 2024 vonden er 186.320 hulplijngesprekken plaats via telefoon en chat, 1.805 meer dan in 2023 (in deze factsheet staat een tabel met alle cijfers van 2016 t/m 2024).
• De website van 113 werd 1.647.325 keer bezocht in 2024. 
• 86% van de Nederlandse bevolking kent 113 Zelfmoordpreventie in 2024, dat is 6% meer dan in 2023.
• De ‘VraagMaar Online Training’ werd in 2024, 21.017 keer gevolgd. In deze suïcidepreventietraining ontdek en oefen je wat je kunt doen als je vermoedt dat iemand in je omgeving aan zelfdoding denkt.
• 81,5% van de inkomende telefoongesprekken werd binnen 3 minuten beantwoordt, bij de chat was dit 94%.
• De website Houdmoed.nl kreeg 192.879 views en 109.673 sessies, een groei van 33,9% ten opzichte van 2023. Houd Moed is het online platform voor iedereen die te maken heeft (gehad) met zelfdoding, waar artikelen, verhalen van hoop en herkenning worden gedeeld en mensen via een community met elkaar in contact kunnen komen.

Kijk voor meer cijfers in ons publieksjaarverslag en/of de factsheets.
 

Regelmatig krijgen wij de vraag waarom we het woord zelfmoord gebruiken. We willen dat mensen met suïcidale gedachten ons zo goed mogelijk weten te vinden. Het woord “zelfmoord” is een hard en beladen woord. Toch gebruikt 113 het, omdat veel mensen met suïcidale gedachten in Google zoeken op dit specifieke woord. Wij willen dat onze website zo hoog mogelijk in de zoekresultaten verschijnt, zodat iemand die denkt aan zelfdoding ons snel kan vinden. Om dat te bereiken moeten we de termen gebruiken waarop mensen daadwerkelijk zoeken. Daarom zie je het woord “zelfmoord” terug op onze website, ook al spreken we zelf liever van “suïcide” of “zelfdoding”.

We beseffen dat er verschillende opvattingen zijn over de termen “zelfmoord”, “zelfdoding” en “suïcide”. De samenleving en het taalgebruik veranderen met de tijd, daarom gebruiken we in persberichten, onderzoeken, campagnes en presentaties steeds vaker “zelfdoding” of “suïcide”, omdat niet al ons werk direct op mensen met suïcidale gedachten gericht is.

En ja, we heten nog steeds “113 Zelfmoordpreventie”. Niet iedereen kent alleen de naam “113”. Daarom voegen we altijd een korte uitleg toe, zodat het meteen duidelijk is wie we zijn en waar je ons voor kunt bereiken. We gebruiken voorlopig het woord waar onze belangrijkste doelgroep zich het meest in herkent. Onze missie is dat niemand eenzaam en radeloos sterft door zelfdoding. Als het gebruik van de term “zelfmoord” ertoe bijdraagt dat hulpvragers ons beter weten te vinden, dan is dat voor ons een reden om het woord te gebruiken.

Klik hier om meer te lezen over deze uitleg.

Bij 113 spelen vrijwilligers een belangrijke rol: zij bieden, samen met betaalde professionals, een luisterend oor aan mensen met suïcidale gedachten. Vrijwilligers beantwoorden dus telefoon- en chatgesprekken en staan in contact met mensen die worstelen met suïcidale gedachten en hun naasten.

Alle hulpverleners krijgen een uitgebreide opleiding en daarnaast professionele begeleiding en bijscholing om hun vaardigheden up-to-date te houden. Dit zodat telefoon- en chatgesprekken zo goed en soepel mogelijk verlopen. Dit gebeurt op het kantoor in Amsterdam.

Zoals vrijwilliger Ronald zegt: “Ik heb 20 jaar bij de politie gewerkt en heel veel met zelfmoorden te maken gehad. Maar bij de politie kom je altijd te laat. En bij 113 hoop ik écht het verschil te kunnen maken en aan de hulplijn iets te kunnen betekenen voor mensen aan de voorkant.”

Bekijk de volledige video van Ronald hieronder.

Ook heeft in 2023 een student Journalistiek een vrijwilliger geïnterviewd, lees hier het artikel. Luister je zelf liever een podcast, klik dan hier voor een mooi interview met oud-vrijwilliger Ger Ceelen.

In bovenstaande bedrijfsvideo legt Martijn Rosdorff, presentator bij NPO-radio 1, uit welke stappen 113 onderneemt om zelfdoding te voorkomen, van onderzoek tot aan marketingcommunicatie. De inzet is breed:

Directe hulpverlening: Onze hulplijn is 24/7 bereikbaar via de telefoon en chat. Mensen kunnen hier gratis en anoniem ondersteuning krijgen als ze suïcidale gedachten hebben. Ook bieden we Online Therapie (vanaf 16 jaar) en Online Coaching (voor jongeren onder 16) aan. Benieuwd naar hoe het contact met de hulplijn verloopt? Lees hier een artikel van RTL Nieuws. 

Onderzoek: Bij 113 doen we wetenschappelijk onderzoek en kijken we naar twee thema's: 'wie' en 'hoe'. Bij wie komt suïcide het meest voor en hoe kunnen we suïcide voorkomen. Zo leren we welke groepen risico lopen en welke maatregelen helpen om suïcides en suïcidaal gedrag te verminderen. De resultaten gebruiken we om trainingen, handreikingen en onze hulpverlening te verbeteren.

Academy: Via de Academy traint 113 professionals, vrijwilligers en organisaties in het herkennen, bespreken en begeleiden van mensen met suïcidale gedachten. We bieden op dit moment 11 verschillende trainingen aan: van Hart voor de Zaak (voor werkgevers en collega’s) tot train-de-trainer-programma’s, waarin deelnemers leren zelf trainingen te geven.

De Landelijke Agenda Suïcidepreventie: Deze agenda bepaald de landelijke koers voor suïcidepreventie in Nederland. Het doel van de agenda is om suïcidepreventie in verschillende domeinen op de kaart te zetten en activiteiten op dit gebied uit te breiden. Organisaties, overheden en maatschappelijke partners werken hierbij samen, bijvoorbeeld op scholen, in zorginstellingen, bij bedrijven en sportverenigingen. De Derde Landelijke Agenda loopt van 2021 tot 2025. Op 1 januari 2026 start de Vierde Landelijke Agenda

Campagnes & communicatie: We voeren publiekscampagnes om het taboe te doorbreken, de drempel om hulp te zoeken te verlagen en het gesprek over zelfdoding te openen. Een voorbeeld hiervan is de campagne ‘1K Z1E J3’, die mensen stimuleert om signalen van somberheid of suïcidale gedachten eerder te herkennen en bespreekbaar te maken. De campagne ‘Nooit Meer Hetzelfde’ benadrukt dat zelfdoding een diepe impact heeft op nabestaanden, en dat praten, luisteren en hulp zoeken cruciaal is om suïcide te voorkomen.

Het werk bij 113 stopt nooit; we blijven voortdurend leren van gesprekken, onderzoek en samenwerking met partners. Iedere nieuwe kennis en ervaring helpt ons om onze hulpverlening, trainingen en campagnes te verbeteren. Zo zetten we elke dag stappen om nog meer zelfdodingen te voorkomen.

Het kan heel heftig en spannend zijn als iemand in je omgeving aan zelfdoding denkt. Het belangrijkste is om rustig te blijven, te luisteren zonder oordeel, begrip te tonen en gevoelens serieus te nemen. Probeer het niet alleen op te lossen maar zoek samen professionele hulp via de huisarts, een psycholoog of 113. Op deze manier laat je zien dat de ander er niet alleen voor staat en dat er altijd hulp mogelijk is.

Op de pagina ‘Tips om te praten’ staan praktische adviezen en handvatten voor hoe je een gesprek kunt aangaan met iemand van wie je vermoedt dat die aan zelfdoding denkt. Je leest er hoe je het gesprek opent, welke vragen je wél en niet kunt stellen, hoe je het gesprek gaande houdt en wat je daarna samen kunt doen.

3 belangrijke stappen:

1. Stel de vraag: Vraag direct en zorgzaam of iemand aan zelfdoding denkt, bijvoorbeeld: “Denk je weleens dat je er niet meer wilt zijn?”
2. Luister en toon begrip: Laat de ander praten en luister zonder oordeel en erken zijn of haar gevoelens.
3. Zoek samen hulp: Help contact te maken met professionele ondersteuning.

Bekijk ook onderstaande video voor meer informatie.

Wat je beter niet kan doen is om te proberen het probleem zelf op te lossen. Ook kan je beter niet beloven om het geheim te houden, zo voorkom je namelijk dat je het verhaal alleen draagt. Dit heeft te maken met zelfzorg.

Het kan namelijk emotioneel zwaar zijn om iemand met suïcidale gedachten te steunen. Praat erover met iemand die je vertrouwt en/of zoek zelf advies. Je kan ook met een hulpverlener van 113 praten over hoe je het gesprek kunt voeren over gedachten aan zelfdoding. Onze hulplijn is 24/7 open via het telefoonnummer 113 of de chat.

Wil je meer oefenen of zien hoe je een goed gesprek voert? Bekijk dan het gratis webinar 'Een goed gesprek is ook luisteren' of volg de ‘VraagMaar online training’. In deze training leer je luisteren en over hoe je stapsgewijs een gesprek kunt aangaan met iemand die nadenkt over zelfdoding.

Voor meer informatie en praktische tips kun je de veelgestelde vragen van 113 bekijken. 

Ja, dat kan absoluut! Daar bieden wij gatekeeperstrainingen voor aan. Iedereen die iemand met (mogelijke) suïcidale gedachten in zijn omgeving heeft of kan tegenkomen, kan gatekeeper zijn. Jij dus ook. Een gatekeeper, letterlijk ‘poortwachter’, verwijst naar de sleutelrol die je kan vervullen voor iemand die zodanig klem zit in zijn gedachten dat hij het leven niet meer ziet zitten. Denk aan docenten, studieadviseurs, studentpsychologen, huisartsen, praktijkondersteuners, politie, brandweer, schuldhulpverleners, bewindvoerders, deurwaarders, echtscheidingsadvocaten, dominees, baliemedewerkers, conducteurs, etc.

Lees meer informatie over de gatekeeperstraining

Als je zelf aan zelfdoding denkt, weet dan dat je er niet alleen voor staat. Praat erover met iemand die je vertrouwt of zoek hulp. Je kunt 24/7 gratis en anoniem bellen met 113 of chatten via onze website. Ook je huisarts kan je verder helpen.

Op ons platform HoudMoed.nl vind je verhalen van mensen die ook door een donkere periode gingen en er weer uit zijn gekomen. Het kan helpen om te lezen dat herstel mogelijk is.

Soms is het lastig om precies te weten hoe je je voelt; of dat nu radeloos, wanhopig, somber, bang is of dat je het gevoel hebt dat je het echt niet meer ziet zitten. Op onze website vind je zelftesten die je helpen om dit beter in kaart te brengen en te ontdekken welke hulp bij jou kan passen.

Alle testen zijn anoniem en kosten maar een paar minuten, maar kunnen wel antwoord geven op de vraag of je hulp nodig hebt, en wat je kunt doen aan je klachten.

• Doe de zelftest zelfmoordgedachten
• Doe de zelftest depressie
• Doe de zelftest angst

Ieder gesprek bij 113 is uniek en afgestemd op de persoonlijke situatie en behoefte van de hulpvrager. Wanneer er contact met onze hulplijn wordt opgenomen, zowel via de telefoon als chat, wordt deze altijd beantwoordt door een getrainde hulpverlener. Deze is er om te luisteren, begrip te tonen en kijkt - wanneer daar behoefte aan is - naar verdere mogelijkheden. Het kan zijn dat een hulpvrager even een verhaal kwijt wilt, op zoek is naar manieren om gedachten te ordenen, of direct praktische ondersteuning. Voor sommigen is bellen lastig en een stap te ver, daar is de chat voor. De chat biedt een laagdrempelige manier om contact te leggen.

In alle gevallen begeleiden onze hulpverleners de hulpvragers stap voor stap; zij luisteren naar gedachten, vragen door over gevoelens en helpen om perspectief en rust te vinden, bijvoorbeeld om de nacht door te komen. Als er behoefte is om samen met de hulpverlener te kijken naar vervolgstappen is dat ook mogelijk. Zoals het inschakelen van andere hulp of het vinden van manieren om veilig te blijven. 

Het contact kan kort zijn, een paar minuten. Of langer, afhankelijk van wat er op dat moment nodig is. Onze gesprekken zijn anoniem en vertrouwelijk. Op deze manier ontstaan er open en eerlijke gesprekken. Bij 113 zijn er wel algemene voorwaarden van kracht, die kan je hier lezen.

Om een beeld te krijgen van hoe een hulplijngesprek verloopt, hebben we twee video's gemaakt. Deze video's geven een indruk van hoe persoonlijk en ondersteunend een contact met ons kan zijn. 
 
Fleur vertelt over wat je kunt verwachten als je contact opneemt met 113 via de chat, vanuit haar eigen ervaring als hulpvrager.

Elwin, hulpverlener bij 113, legt uit hoe hij mensen ondersteunt en wat er achter de schermen gebeurt. 

Gemiddeld verliezen we elke maand een klas vol jongeren door zelfdoding. Het is de nummer één doodsoorzaak onder deze leeftijdsgroep. Deze ontwikkeling is zorgwekkend en benadrukt de urgentie van gerichte actie. Dat is alleen mogelijk als we zicht hebben op de risicofactoren.

De algemene risicofactoren voor suïcide zijn in kaart gebracht via het onderzoek Psychosociale autopsie (2025). Voor het antwoord op de vraag: "Kan je meer vertellen over risicofactoren voor jongvolwassenen?" maken wij gebruik van dat onderzoek, samen met de de Gezondheidsmonitor Jongvolwassenen (2024) en de Factsheet Suïcide onder jongvolwassenen (2024). Bij elkaar levert dit de volgende risicofactoren op: 

Eenzaamheid en beperkte sociale steun: weinig contact of niemand bij wie je terechtkunt. 

Psychische klachten en stress: angst, depressieve klachten, prestatie- en financiële druk, slecht slapen. 

LHBTIQA+: identificatie: ervaren van stigma, discriminatie of minderheidsstress. 

Ongewenste seksuele ervaringen: eerdere traumatische seksuele gebeurtenissen. 

Drugsgebruik en middelengebruik: vaak gerelateerd aan emotieregulatie problemen. 

Leeftijd en opleidingsniveau: jongere tieners en jongeren in lagere opleidingsniveaus hebben een verhoogd risico. 

Blootstelling aan zelfdoding in de omgeving: jongvolwassenen die ervaring hebben met zelfdoding of pogingen tot zelfdoding in hun directe omgeving lopen een hoger risico.

Woonsituatie en financiële onzekerheid: financiële problemen, studieschulden en onzekerheid op de woningmarkt zijn aparte stressfactoren. 

Social media: hoewel dit ook steun kan bieden, kan risicovol gebruik bijdragen aan verergering van suïcidale gedachten door cyberpesten, imitatiegedrag of overmatige afhankelijkheid.

Naast risicofactoren bestaan er ook beschermende factoren, zoals het hebben van voldoende veerkracht, het ervaren van positieve emoties, tevreden zijn met het leven en toegang hebben tot sociale steun. 

Wij hebben een onderzoeksteam dat vanuit diverse gebieden naar suïcidepreventie kijkt. Het kan zijn dat je meer vragen hebt over de onderzoeken die we hebben gedaan. Misschien wil je wel een nadere uitleg over een andere doelgroep, ben je benieuwd naar een uitgebreidere onderbouwing van de cijfers dan wat je tot nu toe gevonden hebt of wil je meer weten over de effecten van maatregelen. Voel je vrij om je vraag te mailen naar ons team, via [email protected]. 

Bekijk de catalogus voor een overzicht van onderzoeken over suïcidepreventie
 

Er zijn signalen waar je op kunt letten, al is het niet altijd eenvoudig om te zien of iemand daadwerkelijk aan zelfdoding denkt. Besteed extra aandacht aan naasten die: 

• Je bijna niet lijken op te merken 
• Proberen je blik te vermijden 
• Zeer vermoeid overkomen 
• Vaak naar alcohol ruiken 
• Er onverzorgd uitzien 
• Verdrietig en/ of somber zijn 
• Nergens meer interesse voor hebben 
• Juist opgefokt of hyperactief overkomen 
• Overdreven vrolijk of uitgelaten zijn. 

Het is vooral belangrijk om te letten op plotselinge veranderingen in gedrag. Extreme of onverwachte stemmingswisselingen kunnen een aanwijzing zijn voor het denken aan zelfdoding. Let daarnaast goed op wat de persoon zegt, want uitspraken kunnen belangrijke signalen geven. 

Enkele uitspraken die kunnen wijzen op zelfmoordgedachten zijn:  

• “Jullie zij beter af zonder mij.” 
• “Mijn leven heeft geen zin meer.” 
• “Laat het allemaal maar zitten.” 
• “Ik kan er niet meer tegen.” 
• “Binnenkort heb je geen last meer van me.” 

Klik hier om meer te lezen over het herkennen van signalen. Signalen herkennen kan erg ingewikkeld zijn, blijkt ook uit deze indrukwekkend video van een Engelse voetbalclub.

Herken je deze signalen bij iemand in je omgeving of bij jezelf? Blijf er niet mee rondlopen en praat erover. Dit kan met iemand die je vertrouwt, of anoniem met de hulpverleners van 113. Bel gratis 113 of start een chat.

Onze hulplijn is anoniem, dit maakt het meten van resultaten zeer moeilijk. Wij weten niet wat er met mensen gebeurt nadat het gesprek verbroken is. Soms neemt iemand telefonisch contact op om ons te bedanken, soms ontvangen we een ansichtkaart als blijk van waardering. Wel willen wij je wijzen op een stukje uit een interview, dat ook te vinden is op onze site:

“Meer gaan praten betekent over het algemeen dat je ruimte aan een onderwerp geeft. Je haalt een onderwerp uit een isolement. Je laat meer en andere gezichtspunten toe, waardoor er dus andere keuzes zichtbaar worden. Als je het er alleen met jezelf over hebt, gaat het onderwerp gisten, wordt het steeds groter en minder oplosbaar. Ikzelf heb zó vaak meegemaakt dat het oplossen van een probleem of ook het onderzoeken van kansen makkelijker is als je het met iemand anders deelt.”

Lees het hele interview

Wanneer je nabestaande bent van iemand die is overleden door zelfdoding, komt er ongelofelijk veel op je af. Los van het overweldigende verdriet, dien je als nabestaande ook veel te regelen. Vaak kom je in aanraking met allerlei partijen en organisaties waarmee je voorheen wellicht nooit te maken hebt gehad. Het rouwproces na een suïcide verloopt daarnaast wezenlijk anders dan bij ieder ander sterfgeval. Om nabestaanden een steuntje in de rug te bieden, is er de brochure ‘Als je iemand verliest door zelfdoding – Een handreiking voor nabestaanden van een suïcide’. 

Daarnaast kun je terecht bij Slachtofferhulp Nederland voor emotionele steun, praktische hulp en juridische begeleiding. Zij bieden een luisterend oor en denken met je mee hoe je stap voor stap verder kunt gaan. 

Naast het lezen van de brochure en het inschakelen van Slachtofferhulp, kunnen nabestaanden ook actief bijdragen aan het onderzoek naar zelfdoding door deel te nemen aan een psychosociale autopsie. In dit onderzoek worden de omstandigheden, ervaringen en achtergronden van een overledene in kaart worden gebracht, met als doel beter te begrijpen waarom iemand tot zelfdoding is gekomen. Via het platform ‘Samen Leren, Minder Suïcide’ kunnen nabestaanden zich opgeven voor deelname. Door mee te doen help je niet alleen jezelf bij het verwerken van het verlies, maar draag je ook bij aan waardevolle kennis die andere families kan ondersteunen en helpen toekomstige suïcides te voorkomen. Deelname is volledig vrijwillig en kan op een manier die voor jou comfortabel voelt. 

De hulplijn van 113 is bereikbaar via drie nummers: 113, 0800-0113 en 0900-0113. Elk nummer heeft een specifieke functie en geschiedenis: 

• 0800-0113 is gratis en kan door iedereen gebeld worden, ook als er geen beltegoed beschikbaar is. Dit nummer werd eerder geïntroduceerd om de drempel voor hulpzoekenden zo laag mogelijk te maken. 
• 113 is een kort en makkelijk te onthouden nummer, vergelijkbaar met 112. Het wordt vaak gebruikt omdat mensen het snel kunnen onthouden in crisissituaties. Sinds oktober 2025 is 113 gratis bereikbaar, waardoor het nu net zo toegankelijk is als 0800-0113. 
• 0900-0113 was het oude nummer dat eerder gebruikt werd voor de hulplijn. Dit nummer is nog steeds actief op de achtergrond, maar er wordt nauwelijks nog gebruik van gemaakt. 

In 2024 belde 52% 113, 47% 0800-0113 en 1% belde 0900-0113, het nummer dat voor de zekerheid op de achtergrond ook nog aangehouden wordt. 

De voorkeur van 113 ligt nu bij het promoten van het korte nummer "113" omdat het eenvoudiger is voor mensen in nood om te onthouden. 

Stichting 113 Zelfmoordpreventie werd opgericht op 7 oktober 2009 door psychiater Jan Mokkenstorm. Hij was ervan overtuigd dat praten over zelfdoding levens kan redden en wilde het taboe doorbreken. Samen met andere wetenschappers en organisaties richtte hij 113Online op, de voorloper van de huidige stichting. 

Jan Mokkenstorm was niet alleen oprichter, maar ook lange tijd directeur van de stichting. Zijn missie was een land waarin niemand eenzaam en radeloos sterft door zelfdoding. Hij overleed op 8 juli 2019 aan de gevolgen van alvleesklierkanker. 

Na zijn overlijden nam Monique Kavelaars per 1 maart 2020 het roer over en is zij voorzitter van de Raad van Bestuur. Zij zorgt samen met het team dat de organisatie blijft werken aan suïcidepreventie. 

Wil je zien hoe 113 Zelfmoordpreventie zich in de loop der jaren heeft ontwikkeld? Bekijk dan de tijdlijn op onze website. Daar vind je belangrijke mijlpalen, van de oprichting tot de recente ontwikkelingen. Het is een visuele en informatieve manier om te ontdekken hoe we samen werken aan suïcidepreventie. 

Ja, dat kan! Geef een benefietconcert, loop een marathon: het maakt niet uit wat je doet want elke actie, groot en klein, is voor ons waardevol. Via ons platform word je als actiestarter bij iedere stap van jouw actie begeleid. En krijg je handige tips & tricks om jouw eigen actie tot een succes te maken. Go for it en zamel geld in voor het 113 Fonds Zelfmoordpreventie!
Start een actie